Wat vliegt de tijd. Hoe cliché en al honderden keren gezegd. Maar het is zó waar. Met een eerste kindje is dat al, maar zeker ook met een tweede kindje. Lucas is nu net zo lang uit de buik als dat hij in de buik heeft gezeten. Bizar hoor!
In maart 2019 kwamen we erachter in verwachting te zijn van Lucas. Na weer een aantal maanden geprobeerd te hebben om zwanger te worden, waren we natuurlijk door het dolle heen dat we wéér een kindje mochten verwelkomen.
Om nog een keer zwanger te mogen zijn was zó speciaal en bijzonder. Deze keer wilde ik nog bewuster zwanger zijn dan toen bij Isabelle omdat dit ons laatste kindje zou zijn. Mezelf goed inprenten hoe het voelt om een baby in je te mogen dragen, hoe de schopjes voelen, hoe de liefdevolle hormonen razen, maar natuurlijk ook de minder leuke kanten van het zwanger zijn. Alles wilde ik in mij opnemen om nooit meer te vergeten. Want nog altijd vind ik het mega bijzonder hoe het vrouwelijk lichaam werkt en je daarin – met de juiste omstandigheden – een kindje kunt laten groeien.
Ondanks dat Roy en ik een voorkeur hadden voor het geslacht en even moesten schakelen toen het nou net anders bleek te zijn, konden we nog altijd ons geluk niet op. Ten eerste werd ik twee keer binnen zes maanden zwanger, ten tweede heb ik nooit een miskraam hoeven te ervaren en ten derde heb ik al een gezond kindje op de wereld gezet en verliep deze zwangerschap voorspoedig. We konden ons alleen maar gezegend voelen.
Op 13 november 2019 stond de keizersnede gepland. En wat een verademing was deze geboorte! Na een zware bevalling die uitliep in een horror keizersnede bij Isabelle, zou je verwachten dat ik vol angst zou aankijken tegen de geplande keizersnee. Maar nee hoor, ik vond het heel bijzonder om te weten op welke datum Lucas ter wereld zou komen en daarnaast kon ik heel makkelijk relativeren dat de kans wel heel klein moest zijn om weer zo’n horror keizersnede te krijgen.
Na precies 39 weken en 3 dagen konden we Lucas in onze armen sluiten.
Ondertussen zijn we dus ook weer precies 39 weken en 3 dagen verder en is ons gezin nóg leuker met hem erbij. Zuslief is helemaal gek op haar broertje en wij vinden het opnieuw mega bijzonder om te zien dat wij dat kleine mensje gemaakt hebben en hoe hij groeit en ontwikkeld. Iedere maand zie je dan ook in mijn update blogposts hoe hij groeit en ontwikkeld. Die van 9 maanden (dat was hij afgelopen donderdag) moet ik nog schrijven. We waren toen op vakantie en vandaar is het me nog niet gelukt. Maar man, wat kan hij ondertussen al veel!
Ik ben zo mega trots op Lucas. Het liefste, leukste en vrolijkste mannetje van de wereld. Maar misschien ben ik een beetje bevooroordeeld 😉
Met hoeveel weken zijn jullie kindjes geboren?
