Waarom ons kind naar het kinderdagverblijf gaat terwijl er iemand thuis is

Iedere woensdag breng ik Isabelle, voordat ik ga werken, naar het kinderdagverblijf. Klinkt logisch, want ik ben immers werken. Maar mijn man is wel gewoon thuis. Waarom ons kind naar het kinderdagverblijf gaat terwijl er iemand thuis is, vertel ik je in dit artikel. En nee, niet omdat ik een loedermoeder ben of mijn man een loedervader (is dat wel een woord?) is.

Werken of toch thuis?

Allereerst had Roy naast zijn baan als muzikant nog een ‘9-tot-5’ baan bij een bouwbedrijf. Ieder jaar moest hij in januari er uit en kon hij rond april/mei weer terug komen. Tenminste dat was op het moment dat Isabelle geboren werd in september nog de situatie. Ik moest na de Kerstvakantie weer aan het werk en dus hadden we vanaf het nieuwe jaar opvang geregeld, want Roy zou een aantal maanden later misschien toch weer extra werken.

Sociale contacten

Los van de vraag of Roy uiteindelijk weer extra werk zou hebben, waren we het er beiden over eens dat een kinderdagverblijf (of net zo goed gastouder) sowieso wel een goed idee was. Niet om Isabelle ergens een dagje te ‘dumpen’, maar juist om sociale contacten op te doen en vooral het leren omgaan met anderen kinderen. Daarnaast leren ze daar toch ook weer andere vaardigheden dan alleen thuis. Zelfs met die ene dag in de week dat ze daar is. Ze krijgt toch weer andere dingen mee en dat vind ik alleen maar positief.

Wat wij ervaren

Roy hoefde uiteindelijk niet terug naar het bouwbedrijf omdat ‘zijn’ functie intern werd opgelost en is dus gewoon thuis op de dag dat ik Isabelle wegbreng. Nog altijd zijn wij mega blij met ons kinderdagverblijf. Isabelle is sowieso een meisje dat totaal niet eenkennig is of huilt wanneer papa en mama weg gaan zonder haar. Ze zwaait mij altijd vrolijk uit als ik haar daar laat en lacht van oor tot oor als ik haar weer kom ophalen. De andere kinderen op het kinderdagverblijf zijn gek met haar. Dat hoor ik terug van de leidsters maar ook van de kinderen die er nog zijn als ik haar ophaal. Ik heb het idee dat ze, o.a. door haar naar het kinderdagverblijf te brengen, al goed kan samenspelen maar ook goed alleen kan spelen. Thuis hoeven wij haar ook niet de hele tijd te vermaken en kan ze prima zelf spelen. Als we haar in de buurt met andere kinderen zien, is ze altijd vrolijk en lijkt het altijd goed te gaan.

Of dat echt komt door haar een dag in de week naar het kinderdagverblijf te laten gaan is natuurlijk maar de vraag. Het kan ook een stukje persoonlijkheid van Isabelle zijn. Hoe dan ook denken wij wel dat het echt meehelpt in haar sociale (en natuurlijk ook persoonlijke) ontwikkeling.

Gaat jouw kind naar een opvang? Waarom wel of waarom niet?