Geheel op het laatste moment vroegen vrienden of Roy en ik meewilden naar een concert van Marco Borsato in het Ziggo Dome afgelopen vrijdag. Zonder na te denken zeiden we ja. Niet om Marco, want – eerlijk is eerlijk – we zijn allebei geen fan en kennen alleen de populaire nummers als ‘de meeste dromen zijn bedrog’, ‘rood’ en ‘wit licht’. Maar met vrienden ergens naar toe… Daar zeg ik geen nee tegen! En het was het waard. Man. Wat was het gaaf!
Een concert dat te maken heeft met zijn nieuwe album? Hmmm… hoeveel liedjes zouden we mee kunnen zingen? Ach, als het maar gezellig is. Met die instelling stapten we in de auto en gingen we op weg naar Amsterdam. We probeerde zo dichtbij mogelijk te parkeren en hadden geluk. Ondanks dat de Toppers in de ArenA optraden, konden we in dezelfde straat als het Ziggo Dome parkeren. Hoe relaxt?!
Je kon duidelijk zien wie er naar de Toppers gingen en wie naar Marco. Marco had geen dresscode en de Toppers wel.
We waren ruim een uur voor aanvang binnen. Omdat we toch nog lang moesten wachten zijn we maar op de grond gaan zitten. Meestal doe ik dat niet met staanplaatsen, maar de vloer was echt mega schoon! Een half uur voor aanvang werd op het bord achter het podium een bericht getoond dat i.v.m. verkeersdrukte het concert een half uur later zou beginnen. Bummer! Maar goed, fijn voor de mensen die laat waren.
Bij het concert waren 17.500 mensen! Ik vind dat er altijd zó indrukwekkend uitzien! Vooral bij het nummer waar bijna iedereen zijn of haar telefoon ophield als lichtje.
Ik kende meer nummers dan verwacht en daar was ik wel blij mee. Wat ik ook heel mooi vond waren de kleinere nummers. Prachtig. Wat maakt die man eigenlijk toch mooie muziek! Dat wordt downloaden geblazen…!
Er waren verschillende gastartiesten zoals Trijntje Oosterhuis en Ali B. Ik vond het wel een te veel aan gastartiesten. Naast Trijntje en Ali waren er ook 2 gozers waarvan ik de naam niet ken (haha), Julia van Toorn, zijn dochter Jada – zij was er deze avond niet echt bij, maar hun duet werd d.m.v. een scherm uitgezonden – en Kim. Kim is violiste en heeft een bepaalde ziekte. Haar droom was om ooit eens in een stadion op te treden dankzij Ali B en Marco kon ze dit waarmaken.
Ik vond de uitleg van de titel van de tour/cd heel mooi: “Een lied heeft het effect van duizend spiegels. Een tekst wordt bij wijze van spreken door duizend mensen op duizend manieren geïnterpreteerd. En al die versies zijn even waar, omdat elke persoonlijke interpretatie uiteindelijk iets zegt over jezelf en over je eigen geschiedenis.”
Het concert had een mooie afwisseling in meezingers en mooie liedjes en duurde ruim 2 uur. Hoewel mijn voeten het aan het einde niet meer zo leuk vonden, vond ik het concert geweldig. De sfeer was top, de muziek was top, de uitstraling was top, de band was top. Kortom: alles was top.
Zo zie je maar dat je niet perse fan van iemand hoeft te zijn om te kunnen genieten van een concert.
Mijn foto’s zijn trouwens gemaakt met mijn telefoon, dus niet zo’n super goede kwaliteit. Ik hoop dat jullie ze wel mooi vinden!
2 comments
Wat leuk dat je daar geweest bent! En de foto’s zijn best oke hoor haha
Dank je 🙂