Een afscheidsblog voor mijn borstvoeding. Dat verdienen mijn borsten. Negen maanden zorgde mijn lichaam al voor ons meisje toen ze zich ontwikkelde tot baby in mijn buik en daarna zorgde mijn lichaam nog steeds voor ons meisje. Ik heb dit zo enorm bijzonder gevonden en er altijd intens van genoten. Maar daar komt nu een eind aan. Het is op.
Vechten voor productie
De laatste weken ging mijn productie enorm achteruit. Ineens kolfde ik op het werk nog maar 50-100 cc, terwijl dat eerder 150-200 cc was. Daarnaast merkte ik aan Isabelle dat ze vaker gefrustreerd afhapte en weer aanhapte en opnieuw afhapte en aanhapte en dat zo een aantal keren.
Ik heb er voor mijn gevoel alles aangedaan om de productie weer te verhogen. Extra anijs eten, borstvoedingsthee, meer water en letten op voeding. Maar in plaats dat mijn productie verhoogde, had ik het idee dat ik steeds meer moeite moest doen bij het kolven en werd de frustratie bij Isabelle niet minder.
Borstvoedingsdoel
Ik denk dat mijn lichaam zelf aangaf dat het nu klaar was. Het is mooi geweest. Negen maanden in de buik voor Isabelle gezorgd en nu ook ruim 9 maanden uit de buik. Dat was precies mijn doel. Ik heb sinds mijn zwangerschap altijd geroepen dat – als ik borstvoeding mocht kunnen geven – ik dat wilde doen tot aan de zomervakantie. Dat zou dan ook ongeveer 9 maanden zijn, vanuit de uitgerekende datum.
En dat heb ik bereikt. Vanochtend geef/gaf (ligt er aan hoe laat je dit leest) ik mijn allerlaatste keer borstvoeding.
Stoppen met borstvoeding
Hoewel ik altijd geroepen heb tot aan de zomervakantie borstvoeding te willen geven, begon ik sinds een aantal maanden er aan te denken om nog langer door te gaan. Ik vind borstvoeding geven nog altijd zo iets speciaals, bijzonders en een liefdevolle ervaring. Het is prachtig in elke betekenis van het woord.
Maar ik ga niet nog harder vechten hiervoor als ik al aan het vechten ben gegaan. Dat leidt alleen maar tot stress en dat is al helemaal niet goed voor de borstvoeding. Ik mag trots zijn dat ik borstvoeding heb kunnen geven en vooral dat ik het 9 maanden heb kunnen doen. Ik heb er dan ook écht vrede mee. Hoe vaak ik dat ook zeg, desondanks blijf ik er héél emotioneel onder. Het voelt toch een beetje als falen. Alsof ik Isabelle teleurstel en haar niet alles kan geven wat ik in mij heb.
Het feit dat ik vrijwel geen last heb gehad van stuwing tijdens het afbouwen, geeft wel duidelijk aan dat het écht mijn lichaam was die er klaar mee was. Ik baal er van dat ik moet stoppen op de voorwaarde van mijn lichaam in plaats van mijn eigen keuze die uit mijn hart en ziel zou zijn gemaakt.
Rust
Deze ervaring pakt niemand mij meer af. En mocht ik ooit nog een of meerdere kinderen krijgen, dan ga ik absoluut opnieuw proberen om zo lang als ik kan borstvoeding te geven. Ik heb er zo intens van genoten en het is vanaf nu een dierbare herinnering. Daarom wil ik sowieso ook nog een moedermelksierraad laten maken. Ik weet nog niet wat, maar één zakje moedermelk uit de diepvries zal ik daarvoor gaan gebruiken.
Waar ik naar uitkijk nu ik klaar ben met borstvoeding is om mijn lijf weer terug te hebben. Hopelijk slinken mijn borsten weer tot mijn eigen vertrouwde formaat (want ik kan helemaal niks met deze meloenen!) en kan ik weer vol gas qua afvallen. Daarnaast hoop ik nu ook weer eens een keer te kunnen uitslapen. Helaas voor papa Roy die nu ook de ochtend er uit kan om te voeden, zodat ik ook eens kan blijven liggen. Heerlijk!
Het gaat me zeker rust geven om niet meer met borstvoeding bezig te hoeven zijn. Ik heb er van genoten, Isabelle is er mooi op gegroeid en ik ben trots dat ik haar al zo groot heb weten te brengen. Dag borstvoeding, ik heb met veel liefde 9 maanden van je genoten.
Heb jij borstvoeding gegeven of geef je dat misschien nu? Waarom wel of waarom niet?
6 comments
Als je je nog eens rot voelt hierover, kijk dan naar jezelf zoals je naar anderen kijkt. Een andere moeder die 9 maanden lang met liefde borstvoeding geeft en dan moet stoppen omdat het gewoon op is. Zou je vinden dat zij gefaald heeft? Dat ze haar kind teleursteld? Ik weet zeker van niet 🙂 Wees niet te hard voor jezelf. Je hebt gedaan wat je kon, en best lang! Je hebt het top gedaan!
??? tnks meid! En ik weet ook wel dat ik niet faal in de ogen van Isabelle. Zij vindt het volgens mij allemaal wel prima! Ik ben gewoon teleurgesteld dat mijn lichaam op is.
De natuur gaat zijn gang. Daar kan je weinig aan veranderen. Je hebt je doel bereikt, ben daar trots op., super goed??. En Isabelle is lief en tevreden. Dat heb je maar mooi al voor elkaar gekregen. Dat je het zelf niet hebt kunnen beslissen is vervelend, zo is het leven. Zo zullen er nog wel meer teleurstellingsmomenten komen. Als moeder wil je immers het allerbeste voor je kind. Maar het gaat niet altijd zoals een moeder zich had voorgesteld. Opvoeden is (net als het leven) vallen en opstaan, huilen en lachen. Maar ga zo door, je bent een kanjer ?
???❤️❤️❤️
9 maanden borstvoeding is een heel erg mooi doel. Je hebt het goed gedaan en je mag trots op jezelf zijn. Het is even een pittig moment, maar vanaf nu kun je in ieder geval met een lach terug kijken!
-ik heb zelf onze eerste 10 maanden kunnen voeden. Nu bij nr 2 zijn we al 3.5mnd onderweg.
Ik kijk zeker met een lach terug! En wat goed dat je de eerste 10 maanden hebt kunnen voeden en nu weer zo goed bezig bent!