Laatst bedacht ik me dat we de zin ‘Eigenlijk mogen we helemaal niet klagen, maar…’ best vaak gebruiken als we het over Isabelle hebben. Dat heeft alles te maken met dat we eigenlijk een heel makkelijk kind hebben. Ze slaapt goed (en door), ze eet alles (behalve komkommer) en snel, ze kan zelfstandig spelen en ze is gewoon heel erg leuk (maar dat is misschien een beetje bevooroordeeld, haha!). Maar soms willen wij ook klagen en voelt het alsof we dat eigenlijk niet zouden ‘mogen’. Toen ik daar over na ging denken, bedacht ik me dat dat eigenlijk onzin is. Waarom de zin ‘Eigenlijk mogen we helemaal niet klagen, maar…’ onzin is, vertel ik je in dit artikel.
Waarom het voelt alsof we niet mogen klagen
Zoals ik net al aangaf, hebben wij een heel makkelijk kind. Van horen zeggen weet ik dat niet ieder kind zo is en dat sommige moeders (en vaders ook natuurlijk) het echt véél zwaarder hebben dan wij. Bijvoorbeeld omdat hun kind nog één of meerdere keren in de nacht komt of omdat het kind niet goed eet. Daarom voelt het alsof we niet mogen klagen.
Waarom het onzin is dat wij dan niet mogen klagen
Desondanks begon ik er de laatste tijd toch eens over na te denken. Waarom zouden wij niet mogen klagen? Als wij gewend zijn dat ons kind dingen op een bepaalde manier doet (of het nou gaat over doorslapen, goed eten of zelfstandig spelen), dan is het voor ons net zo goed vervelend of lastig als Isabelle ineens iets anders laat zien. Zelfs als het dan nog niet net zo erg is als een ander kind.
Het is maar net wat je gewend bent
Uiteindelijk is het maar net wat je gewend bent lijkt mij. Als jou kind altijd om 03.00 uur wakker wordt en vervolgens pas om 06.00 uur dan ben je heel blij, maar als datzelfde kind ineens ook nog om 23.30 uur wakker wordt dan baal je.
Isabelle is echt een goede slaapster. Ze kan dan ook echt van 19.00 uur tot 08.30 slapen. Soms is dat langer en dan juichen we omdat wij dan ook kunnen ‘uitslapen’, soms komt ze eerder en natuurlijk balen we dan want dat zijn we dan immers niet van haar gewend. Dat veel andere kinderen al om 6.00 uur wakker zijn is natuurlijk heel vervelend voor die ouders, maar als je dat gewend bent, accepteer je dat en is het goed toch?
Vergelijken en afvallen
Laten we elkaar dan ook vooral in de waarde laten en stoppen met elkaars kinderen te vergelijken en elkaar aan te vallen en af te vallen. Ieder kind is anders en het ouderschap is al zwaar genoeg, ongeacht of je een ‘voorbeeldig’ kind hebt of een ‘moeilijker’ kind. Ik zeg het nog maar een keer, maar het is maar net wat je gewend bent en zodra je kind iets anders laat zien dan mag je juichen of juist balen.
Als je hieronder zou mogen klagen, waarover zou dat dan gaan?
2 comments
Zeker herkenbaar. Wij hebben natuurlijk ook ‘niks te klagen’ met ons meisje wat eten en slapen betreft. Ik hoor mezelf ook vaak zeggen wat jij hierboven noemt. Is denk ik toch om die andere ouder het gevoel te geven dat je hen serieus neemt ofzo
Ik vind ook dat je gewoon mag ‘klagen’. Zolang het geen zeuren wordt 🙂
Met de uitspraak ‘het kan nog veel erger’ kan ik ook niets! Het gaat erom wat voor effect iets op jou heeft, niet om of een ander het erger heeft. Want uiteindelijk mogen we dan echt nooit meer klagen!