Ooit komt er dat moment – of misschien is dat moment voor jou allang geweest – dat je het tijd vind om je vleugels uit te slaan. Tijd om een plekje voor jezelf te vinden. Misschien al als student, of misschien pas nu je werk hebt. Hoe dan ook, dit artikel gaat over wat je moeder je nooit vertelde over uit huis gaan.
Ik woon ondertussen al weer bijna 5 jaar op mezelf. Ik was net 22 geworden toen ik het wel tijd vond om heerlijk in mijn eigen huisje te kunnen vertoeven. Als jongste van een gezin met twee kinderen – en de eerste die het huis verliet – was dat voor mijn ouders (vooral mijn moeder, al zou ze dat misschien niet heel snel toegeven) een moeilijke stap. Je kind los laten. Je kind zijn of haar eigen leven laten leiden. En voor mij was het meer dan logisch. Ik keek er écht naar uit mijn eigen ding te kunnen doen. Om zelf alles te mogen bepalen zonder dat mijn ouders lopen te zeuren – ook al bedoelde ze het goed! Ja, dat zou het leven zijn. Heerlijk. Ik keek er naar uit!
Maar als mijn moeder – mijn vader had het ook mogen doen – me dit onderstaande duidelijk verteld had…
- Poetsen. Oké, je weet heus wel dat je dit moet doen. En ja, je moeder heeft je dit vast wél verteld. Maar het feit blijft dat dit vast niet je favoriete hobby is. Nee, ook niet de afwas.
- Verzekeringen. Thuis had je alles goed voor elkaar. Of tenminste, je ouders hadden alles prima geregeld. Je hoefde je er niet eens druk om te maken. Maar nu… Inboedelverzekering. Aansprakelijkheidsverzekering. Rechtsbijstandverzekering. Opstalverzekering. Reisverzekering. Levensverzekering. En dan ben ik er vast nog een aantal vergeten…
- Boodschappen. OMG! Wat zijn boodschappen duur. En ja, zelfs als je bij de Aldi of de Lidl boodschappen doet. Dat je moeder je vertelde niet zo veel te snacken had vast niks te maken met je kans om dik te worden…
- Gas, water en elektriciteit. Heerlijk dat lange douchen. Lekkere muziek aan en swingen en zingen maar! Totdat je de waterrekening ziet. En wat dacht je van de elektriciteit? Zeker in deze tijd vol elektrische apparaten. Hoi opladers van mijn telefoon, tablet, laptop, computer. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de lampen, de tv, de radio, enz…
- Wasjes draaien. Ja, ook dit wist je heus wel. Je moeder deed het immers ook altijd. Maar dat je zóveel kleding kon dragen in één week? En dan nog niet eens gesproken over het gebruik van handdoeken en washandjes. Elk weekend drie keer – minstens! – de wasmachine laten draaien… Poeh…!
- Tuin. De zon schijnt en die tuin is een heerlijke locatie om te ontspannen. Totdat je buiten komt en je beseft dat het onkruid weer eens tot je knieën komt en dat je het gras ook wel weer mag maaien. Dag heerlijke ontspannen vrije tijd, hallo hard ploeteren in de tuin.
Wat vind je het vervelendste van het wonen op jezelf? Of uiteraard wat zou je het vervelendste vinden?

28 Comments
Robin
14 mei 2015 at 07:39Haha! Leuk artikel weer! Ga zo door meid!
Natasja
14 mei 2015 at 08:10Aaah <3 dankjewel!
Danique
14 mei 2015 at 08:07Wat een heerlijk artikel! Ik vind de afwas het meest verschrikkelijke.. Daar heb ik zo’n hekel aan.. Maar de rest herken ik ook wel haha, en toch is het ’t allemaal waard!
Liefs Danique
Natasja
14 mei 2015 at 08:09Ooooohh dat zeker! Het is het zeker waard 🙂 tnks voor je comment! 🙂
Natasja
14 mei 2015 at 08:09Oooooh dat is het zeker waard! Tnks voor je comment! 🙂
Sonja
14 mei 2015 at 09:25Wat leuk geschreven, ik heb net vorige week de sleutel gekregen, zijn druk aan het klussen in ons appartement. Gelukkig ga ik samenwonen kan ik alles verdelen :p
Natasja
14 mei 2015 at 09:27Hahaha! Ja dat scheelt op sommige punten wel iets 😉 Hurray voor meer (af)was 😛 dat dan weer wel 😉 Veel succes met klussen en geniet er vooral van!
Sanne
14 mei 2015 at 09:26Zalig artikel, leuk om te lezen. Als je alles een beetje bij houdt heb je niet zoveel werk.
Natasja
14 mei 2015 at 09:28Dat is zeker waar! Hoe meer he dingen laat liggen, hoe meer werk je uiteindelijk hebt!
Eefje
14 mei 2015 at 09:26Dit is heel herkenbaar: na 7 jaar vind ik het nog altijd vreselijk om elke dag zelf eten te moeten maken. Elke dag weer van, ‘ en wat gaan we nu weer eten’.
Natasja
14 mei 2015 at 09:29Ja, vooral dat stuk: wat eten we vandaag. Het helpt mij/ons om echt voor een hele week te bedenken wat we gaan eten en daardoor maar op één dag boodschappen te doen.
Iep
14 mei 2015 at 09:53Wat een super leuk artikel!
Liefs Iep
Natasja
14 mei 2015 at 09:54Dank je! 🙂
Sabine
14 mei 2015 at 10:56Leuk stuk! Ik was 24 toen ik welgeteld een half jaar op mezelf ging, daarna samenwonen. Tjaaa dan word alles pas even anders. Het is dan niet alles verdelen trust me, mannen zijn vaak gewoon lui en varkens 😉
Maar idd de boodschappen, verzekeringen, alle kleine dingen die erbij komen..het tikt wel aan. Tip, zorg echt voor een noodpotje want ook dingen kunnen stuk gaan waar je nu zelf voor op moet draaien zoals een wasmachine, koelkast, tot zelfs een stofzuiger (juist, hier zijn dus net 2 overleden aah!!) of je strijkijzer, ik noem maar wat. En ach zo slecht is het ook niet, je word vanzelf wel bewuster van alles, hoe duur alles is etc. Je bent nog jong, lekker leven!
Natasja
14 mei 2015 at 10:57Goeie aanvulling! Een noodpotje is zeker belangrijk!
Iris
14 mei 2015 at 11:24Haha ik maak mij best druk over de elektriciteitsrekening. Probeer wel zo veel mogelijk uit te laten qua lampen etc…. Maar mijn hemel wat is dat duur!
Natasja
14 mei 2015 at 11:50Echt hè! Stekkers uit de stopcontacten halen werkt ook mee!
Eveline
14 mei 2015 at 12:29Pfoeh helemaal mee eens, rotklussen, stuk voor stuk. Ik ben nu 6 jaar het huis uit, maar woon nu ook anderhalf jaar samen. Heerlijk dat je de klusjes dan kunt verdelen! Ik heb in tijden geen afwas meer gedaan, om maar wat te noemen.
Het ergste vind ik het afnemen van de tafels é.d. zooi er af, afnemen, zooi er weer op. Dat duurt zo lang!
Natasja
14 mei 2015 at 12:32Hahaha inderdaad en dat blijft ook nog eens door gaan. Dag na dag na dag…
Nesrin
14 mei 2015 at 13:15oh zo herkenbaar! Vooral de tuin joh! Als ik (lees mijn man) hier niks aan doet dat is het al snel een jungle 😉
Ik ben inmiddels naar een “volgend” hoofdstuk: kinderen. Sjeetje.. Whole New world.
Natasja
14 mei 2015 at 13:16Hahaha! Mijn vent doet niks in de tuin dus als ik wil dat het netjes blijft ben ik de pineut hahaha. En met kinderen komt er inderdaad een hoop andere dingen bij kijken!
PatriciaKleijn
14 mei 2015 at 15:00haha leuk lijstje, en ja die tuin man praat me er niet van. Vanmorgen weer een hele ochtend in de voortuin bezig geweest. Wat dat betreft heb ik dan liever een balkon met wat potten haha
Natasja
14 mei 2015 at 15:01Ik heb liever toch een tuin, maar dan met tuinman hahaha en anders een makkelijk te onderhouden tuin 😛
Norine
14 mei 2015 at 17:33Ik heb een vent, maar helaas doet hij niet aan takenverdeling! Dus het huishouden komt op mij neer. Ik heb wat dat betreft gelukkig geen tuin; scheelt werk! Whahaha!
Wat ik ook erg vervelend vind is de kattenbak verschonen. Bah! Wat stinkt dat, zeg! Toen we een kat bij mijn ouders hadden, had ik alleen de lusten. (met de poes op schoot en knuffelen)
Nou, dat is inmiddels wel anders. Onze kat is geen knuffelbeest, helaas! Dus wat ik vroeger aan lusten had, heb ik nu aan lasten! Zou het karma zijn? Leuk artikel!
Denise Joanne
14 mei 2015 at 22:07Ik trek in januari samen met mijn vriend in ons eerste huisje, wat op dit moment wordt gebouwd. Waar ik persoonlijk het meeste tegenop kijk is de was. Het is gewoon een eindeloze cirkel van uitzoeken, wassen, drogen, soms strijken, opvouwen, opbergen. En als je daarmee klaar bent ligt de nieuwe berg alweer klaar.. Brr..
Afwassen vind ik ook vreselijk, maar gelukkig hebben we voor een vaatwasser in de keuken gekozen.
De rest kan ik wel mee leven, maar dat wasgoed… Zwaar leven, hahaha!
Natasja
14 mei 2015 at 22:09Héél zwaar leven. Trust me! Ik moet weer wassen puur omdat ik al dagen geen zin er in had en nu bijna geen kleding meer heb, hahaha! 😀
saskia
15 mei 2015 at 21:17Hihi helemaal waar! Vooral die was kan ik me over blijven verbazen hoe onwijs veel het steeds is!
Natasja
15 mei 2015 at 21:19Ja erg he! En jij hebt dadelijk voor 4 man was ?hahaha! Succes 😉