Wij gaan (een soort van) trouwen!!!

“Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk. Ik ben behoorlijk vrolijk. Zo vrolijk was ik nooooooiiit!” Nou ja, behalve misschien toen Roy en ik verkering kregen. Of toen ik erachter kwam zwanger te zijn. Of toen we ons kindje voor het eerst op de echo zagen. Of toen ik voor het eerst haar hartslagje hoorde. Of toen we erachter kwamen dat we een dochter verwachten. Hoe dan ook, ik ben sinds een aantal dagen weer extra vrolijk, want: WIJ GAAN TROUWEN! Of in ieder geval een soort van…

Laat ik eens even bij het begin beginnen. Vroeger had ik zo’n volgorde. Zo’n volgorde zoals het hoorde te gaan in het leven: je wordt verliefd, je gaat uiteindelijk samenwonen, vervolgens trouwen en daarna komen de kindjes. Maar gedurende de jaren veranderde die starheid. Waarom behoorde het zo te gaan? Wie heeft dat ooit bepaald? Als het zo wel gaat: mooi! Maar zoals jullie weten, is dat hier niet het geval. Ja, wel verliefd en ook gaan samenwonen. Maar ik raakte in verwachting voordat we getrouwd waren. Overigens heel bewust en dus ook geen enkel probleem.

Maar als je kindje eenmaal geboren is, wil je het toch wel allemaal goed geregeld hebben. En dus hadden we het wel al over trouwen gehad. Ook een geregistreerd partnerschap kwam ter sprake. Want bij beiden is alles gewoon goed geregeld voor je kindje. Mits je dit doet voor je kindje geboren wordt. Maar als ik trouw, wil ik in een mooie jurk. En die heb je ook wel voor zwangere vrouwen. Maar ik wilde niet die mooie dag met een zware, bolle buik rondlopen. Daarnaast wil ik wel heel graag trouwen, maar voor Roy was het maar een handtekening op een papiertje. En dus erkende Roy de ongeboren vrucht (zoals dat dan heet) en zouden we voor een samenlevingscontract gaan. Want hé, het moet toch maar allemaal goed geregeld zijn.

Er gingen na het erkennen weer maanden voorbij en tot mijn verbazing begon Roy toch weer over het trouwen en/of geregistreerd partnerschap. Hij besefte dat het dan toch wel allemaal heel goed geregeld is. Hij stelde voor om voor het geregistreerd partnerschap te gaan, want hij weet dat ik, als we gaan trouwen, in een mooie jurk wil zonder een zwangere buik. Hij stelde zelfs voor om uiteindelijk nog wel te gaan trouwen als ons kleine meisje wat groter is en minimaal kan lopen. Ik was verbaasd. Zei hij dat nou echt? Mijn hart maakte een sprongetje en op dat moment kon ik niet meer gelukkiger zijn.

Het geregistreerd partnerschap ontstaat dus bij ons vooral uit praktische overweging. Maar dat maakt het niet minder speciaal. Vooral omdat hij blijft terug komen op het trouwen en ik daardoor ook weet dat ik mijn droomdag nog ga krijgen. Daarnaast gaat de dag van ons geregistreerd partnerschap ook speciaal worden. Voor mij voelt dat al een deel als trouwen. We hebben getuigen nodig én – wat ik het mooiste vind – ik ga zijn achternaam dragen. Zo heet ons hele gezinnetje dadelijk hetzelfde!

En dus zie ik het als een mini trouwfeestje. Ik heb al een leuke jurk gekocht en samen met mama heb ik nog wat dingen gekocht die erbij komen. Ik wil me die dag al heel speciaal voelen, omdat het allemaal ook heel speciaal voelt voor mij. Hoewel het romantische gevoel rondom zo’n geregistreerd partnerschap wel minder is, blijft het toch een belangrijke stap in ons leven. We horen dadelijk echt bij elkaar! Onze gezinnen en twee beste vrienden zullen ons die dag bijstaan.

We hebben gekozen voor een spreekkamer partnerschap. Dat is niet de gratis variant, maar ook niet de dure met een grote ceremonie. Het is een tussenvariant waarbij we in totaal met 10 mensen mogen zijn en wat maar 10 minuutjes duurt. Niet heel romantisch dus. We hadden ook voor de gratis variant kunnen gaan, maar dan mogen alleen de getuigen erbij zijn. En dat voelde voor mij niet goed. Het is voor mij toch een belangrijker moment dan even een handtekeningetje zetten. En daar wil ik de belangrijkste personen in ons leven bij hebben. Daarna wil ik toch ook foto’s maken. Zo’n mooie dag wil ik toch ook vastgelegd hebben. Vervolgens willen we nog iets leuks gaan doen (we weten nog niet precies wat) om vervolgens uit eten te gaan.

Wanneer dit gaat gebeuren? Dinsdag 1 augustus. Waarschijnlijk. Dat hangt nog even van de gemeente af. Ook voor een geregistreerd partnerschap moet je namelijk “in ondertrouw”. Al hoef je daarvoor niet meer naar het gemeentehuis. We hoefden alleen maar een aantal papieren in te vullen met alle gegevens en deze te mailen. De gemeente gaat dan alle gegevens controleren en we krijgen vanzelf een brief of het door kan gaan. Daar moeten we waarschijnlijk 2 weken op wachten. En dat is wel zuur, omdat we het dus één maandje later willen doen. Waarom we dan voor 1 augustus gekozen hebben? Ten eerste omdat het een datum is die makkelijk te onthouden is, ten tweede omdat er dan nog niemand op vakantie is en ten derde omdat we op deze datum ook officieel samenwoonden.

Dus nu even duimen dat de gemeente snel van zich laat horen en dat het allemaal door mag gaan! Ik heb er nu al super veel zin in!