Afgelopen week waren mijn vriend en ik alweer 8 jaar samen. Ik vind het ondertussen wel tijd worden om te trouwen en om te kijken of we samen kinderen kunnen maken, hij denkt daar echter anders over. Grrr… En dus pak ik elk moment aan wat er voorbij komt om er toch over te beginnen. “Hé, ik begon er niet over, het kwam toevallig voorbij doordat een ander er over begon (toch meneer van de Pearl?).” Al vele – van romantische tot zelfs logische – redenen heb ik genoemd. Maar meneer bevalt het prima om mij zijn vriendin te noemen. En ik zit er maar mee opgezadeld dat ik elke keer ‘mijn vriend’ moet zeggen. Daar nog eens bij opgeteld dat er steeds vaker gevraagd wordt of we getrouwd zijn. En daarom dus een blogpost die speciaal bedoelt is voor mijn vriend – en alle andere mannen die het huwelijk van hun vriendin (zie je hoe stom dat klinkt!) ontnemen: waarom man beter klinkt dan vriend.