Vandaag ben ik al weer 38 weken zwanger. In principe lijken 9 maanden best lang, maar wat gaat de tijd snel! Nog even en ik mag onze dochter vast houden. Nu het allemaal zo dicht bij komt, geeft dat ook onzekerheid. Maar eigenlijk is dat niks nieuws. Want de hele zwangerschap is pure onzekerheid. Tenminste, grotendeels.
- Yes! Een positieve test! Maar de eerste afspraak bij de verloskundige of gynaecoloog is pas over een aantal weken. Ik weet nog hoe onzeker dat mij maakte. Want zou het kindje wel leven? Horen we een kloppend hartje? Zit er wel echt iets in mijn buik? Wat duurt de tijd dan lang…
- En omdat je je kindje vaak tot zeker de 18e week niet voelt, geeft dat al die weken onzekerheid. Dan ben je blij dat je weer controle hebt en je ziet en/of hoort dat alles nog altijd goed gaat.
- En dan die 20-weken echo…. Poeh! Zit alles er wel op en aan? Heeft je kindje 10 teentjes en 10 vingertjes? Heeft het hartje alle onderdelen? Klopt alles aan het hoofdje en de rest van het lichaam? Is het lichaampje in verhouding of zitten er grote verschillen in?
- En dan het moment waarop je je kindje kunt voelen. FAN-TAS-TISCH! Maar ojee… je voelt je kindje even niet? En was het wel even? Of heb je hem of haar de hele dag nog niet gevoeld? Goed nadenken is dan best lastig.
- Wat fijn om te zien hoe mooi je buik groeit! Maar zie ik daar nou striae? Gaat dat ooit nog weg? Hoe ziet mijn lichaam er straks uit? HELP! Als je dat denkt, lees dan even deze post voor een beetje positiviteit.
- En misschien heb je last van erg ongezonde cravings en ben je bang om veel aan te komen? Want hoe snel ben je weer terug op gewicht? Ojee…
- En dan heb je ook nog een keer de groei echo. Zit hij of zij nog steeds op de curve? Zijn er geen gekke dingen gebeurd in de groei? Spannend…!
- Tussentijdse bloedingen? Ik weet er alles van. Elke keer opnieuw de spanning. Zelfs als je weet waar het vandaan komt en als je – net als in mijn geval – weet dat het geen kwaad kan voor het kindje. Maar toch. Wat als het deze keer iets anders is?
- En wat als je blaasontsteking krijgt? Of zwangerschapssuiker? Of zwangerschapsvergiftiging? Allemaal dingen om super onzeker over te worden.
- En dan komt de einddatum toch wel erg dichtbij. Zijn we er eigenlijk wel klaar voor om ouders te worden? Kan ik dit wel? Ben ik wel geschikt? En dan nog eerst die bevalling…..
Tja, onzekerheid. Heerlijk menselijk. Maar o zo vervelend als je het niet los kunt laten. Gelukkig heb ik die onzekerheid maar met vlagen en kan ik daardoor erg genieten van mijn zwangerschap. Ik kijk er erg naar uit om ons kindje dadelijk vast te houden, te mogen knuffelen en heel veel liefde te mogen geven. Maar eerlijk: ik vind het wel super spannend!
Welke onzekerheden had jij in jouw zwangerschap?
Foto credit: Rowie Fotografie
8 comments
Jaaa, het is ook één groot spannend avontuur! Fijn dat je er ook van kunt genieten, maar die onzekerheid is oh zo bekend. Geniet nog even van je zwangere buik, want die ga je nog missen 😉
Dankjewel! En ik denk zeker dat die kleinere buik dadelijk ook weer wennen is inderdaad haha!
Die onzekerheid pfffff, ik vond dat het allerergste aan mijn zwangerschap..en als je denkt dat het beter wordt als ze er eenmaal is..eeh nee..want dan ben je weer onzeker of je het allemaal wel goed doet. Gelukkig leer je heel snel dat het erbij hoort en is het moederschap iets wat zo instinctief is en zo diep in je hart zit dat alles best goed komt. Het moment dat die kleine oogjes je voor de eerste keer aankijken…daar was ik pas echt niet op voorbereid…zoveel liefde. Onvergetelijk. Heel veel succes met de laatste loodjes meid! X
Ik geloof inderdaad ook niet dat als ze geboren is dat er geen onzekerheid meer is, haha!
Mooi omschreven! Ben zo benieuwd naar (vooral) die eerste ontmoeting!
Dankjewel! X
Wat fijn dat je die onzekerheid niet te vaak hebt! Fijn en herkenbaar artikel om te lezen 🙂 Spannend hoor, het einde nadert nu echt… geniet nog maar even van dat getrappel in je buik!
Dat doe in zeker! Dankjewel ?
Eigenlijk als je het zo opsomt is het best wel spannend en onzeker he! Ik weet nog dat ik die eerste paar weken helemaal niet blij durfde te zijn. Ik was bang dat er toch nog iets mis zou gaan, dit heeft nog zeker wel tot aan de 20 weken echo geduurd. Daarna werd de onzekerheid gelukkig minder!
Ik was wel blij die eerste weken maar hoe dichter we bij de echo kwamen hoe onzekerder ik werd.