Zes weken. Zoveel weken staat er voor een herstel na een keizersnede. Dat betekende voor mij dan ook dat ik vandaag naar het ziekenhuis moest voor de afspraak met de gynaecoloog die mij ook tijdens de bevalling heeft geholpen. Even een side note. Mijn gynaecoloog deed me sterk denken aan acteur Mark Ruffalo (Bruce Banner/The Hulk). Je snapt dat ik hem zo ook bijna genoemd heb. Goed. In deze blogpost vertel ik je dus hoe deze afspraak gegaan is en hoe ik terug kijk op mijn keizersnede.
Ik zit in de wachtkamer en kijk om mij heen. Nog één keer neem ik alles goed in mij op. Zou dit de laatste keer zijn dat ik hier ben? Of kom ik over een aantal jaar weer terug? Of moet ik misschien wel eerder terug komen? Ik bekijk nog even de foto’s aan de muur. Zwart wit foto’s met nonnen die de baby’s verzorgen in het oude ziekenhuis. Het jaar heb ik niet onthouden. Ik hoor een piep en zie op het omroepsysteem mijn nummer staan. Ik loop met Isabelle naar de kamer 27. De gynaecoloog staat daar al te wachten. Oh ja, zo zag hij er uit. Ik was het alweer vergeten. Spontaan bedenk ik me ook nog eens dat ik tijdens mijn bevalling al vond dat hij op Mark Ruffalo lijkt. Ik lach stiekem van binnen.
De beste dokter is erg vriendelijk. Hij bekijkt Isabelle en vraagt meteen hoe het met haar gaat. Daarna vraagt hij naar mij. Duhhh, want daarvoor ben ik hier. Het is een fijne gynaecoloog. Tenminste niet zo zakelijk. Fijn! Hij vraagt hoe ik terug kijk op mijn bevalling. Ik lach er bij als ik vertel dat ik het als verschrikkelijk heb ervaren. Ik bedenk me dan ook dat ik eigenlijk altijd lach als ik het over mijn bevalling heb. Ik ben er alleen nog niet uit of het iets positiefs of negatiefs is.
We praten over de bevalling. Hij vertelt dat Isabelle een sterrenkijker is. Oh, oké. Dat is nieuwe informatie. Waarom heb ik dat toen niet meegekregen? Ik verwijt hem overigens niks. Een sterrenkijker ligt in een achterhoofdsligging met de neus naar boven in plaats van naar beneden. Ik lees even later thuis dat het dan vaker voorkomt dat vrouwen uiteindelijk dan een keizersnede moeten doen. Dat verklaart waarom ze niet tussen mijn bekken door kon komen. Ik merk dat ik dit fijne informatie vind en dat ik hierdoor mijn bevalling nog beter een plekje kan geven.
Ik vraag me af of een eventuele volgende bevalling ook met een keizersnede moet. Hij geeft aan dat de kans groter is, maar dat een vaginale bevalling nog altijd kan. Hij drukt mij op het hart dat IK daarin een keuze heb. Dat is fijn! Hij geeft wel aan dat bij de meeste vrouwen 20% meer kans hebben op een keizersnede. Hij verwacht bij mij alleen dat het 50/50 zal zijn. Ik bedenk me overigens nu dat ik niet weet waarom hij dat denkt. Of misschien ben ik dat alweer vergeten. Ik ben wel gewoon blij dat de optie er nog altijd is om vaginaal te bevallen een eventuele volgende keer.
Ondanks dat ik aangeef mezelf goed te voelen, vindt hij mij er toch witjes uit zien. Ik moet daardoor opnieuw bloed laten prikken om mijn ijzerwaarde te checken. Die blijken later in de middag gewoon helemaal weer top te zijn. Mooi zo!
Ondanks mijn bevalling, vond ik dat ik al snel weer te been was en me goed voelde. Dat is mij echt meegevallen, zeker de verhalen van vrouwen die echt die 6 weken nodig hebben om te herstellen. Het enige waar ik nog last van heb, is het dragen van broeken. Die rand komt tegen mijn litteken aan en dat is niet fijn. Ach, komt als het goed is vanzelf wel weer goed.
Als jij een keizersnede gehad hebt, hoe heb jij het ervaren?
6 comments
Mellody heeft 9 maanden goed gelegen en met 9cm ontsluiting had ze besloten om te draaien en naar de sterren te gaan kijken aka sterrenkijker, ik werd toen op mn zij gedraait eerst de ene kant en daarna de andere in de hoop dat ze weer terug zou draaien. Gelukkig deed ze dit ook (aangezien ik thuis aan het bevallen was) en met 11cm mocht ik verder waar ik gebleven was.
Gelukkig is alles goed met jullie beiden! ?
Ik wist niet eens dat je 11 cm kom krijgen ? maar wel fijn idd dat je alsnog gewoon thuis kon bevallen!
Ik had ook geen idee dat dit kon haha! mocht ook ineens heeeel snel het bevallings bad in. ze waren al heel blij dat ik hier nog niet in lag ivm dat ze ging draaien zo laat.
Fijn dat je snel op de been was! Ik heb mijn beide keizersneden ook zo ervaren. In beide gevallen kon ik na een week al een dag op pad. Bij mijn eerste ging ik eerst rustig een paar uur naar een winkelcentrum (het was winter, deze week 3 jaar geleden). Met mijn 2e (nu 6 maanden) ging ik na een week een dag naar de dierentuin. Toen ik dat de hele dag vol hield, ging ik de volgende dag naar een evenement. Ik liep erg langzaam natuurlijk, maar het ging geweldig! En sinds die week ging ik elke dag lang er op uit. Het was tenslotte zomer. Te mooi weer om binnen te zitten. Wel hield ik me aan de regels, hoor (niet stof zuigen en auto rijden). En ik bewoon erg langzaam. Maar ik was erg snel fit.
Fijn is dat dan he? Ik ben ook blij dat ik zo snel fit ben. Inderdaad ook wel aan de regels gehouden.
Fijn zo’n eindafspraak. Ik weet nog wel dat ik dit erg prettig vond, zeker omdat mijn bevalling ook niet heel soepel verliep. Al heb ik zelf de helft niet mee gekregen, dit hoorde ik dan weer deels terug van de verloskundige en van manlief. Het herstel na de bevalling vond ik ook heel erg meevallen, ondanks dat ik geen keizersnede heb gehad.